นกพิราบขาวตัวนั้น ถึงแม้ว่าจะตายไปแล้ว ตายไปอย่างเงียบ ๆ ไม่มีญาติพี่น้องเศร้าโศกร่ำไห้เสียใจ ไม่มีการจัดงานศพที่เอิกเกริกใหญ่โต
nohkH phiH raapF khaaoR dtuaaM nanH theungR maaeH waaF jaL dtaaiM bpaiM laaeoH dtaaiM bpaiM yaangL ngiiapF maiF meeM yaatF pheeF naawngH saoF so:hkL ramF haiF siiaR jaiM maiF meeM gaanM jatL ngaanM sohpL theeF eerkL gaL reerkL yaiL dto:hM
"Even though the white pigeon died, it died peacefully; there were no crying relatives showing their grief; there was no large, noisy funeral."

ตาพวนพูดจบ ดึงผ้าขาวม้าที่พาดบ่าอยู่มาคาดเอว ท่าทางของชายชราทะมัดทะแมงขึ้นราวกับเป็นคนละคนกับที่ยืนร่ำไห้อยู่เมื่อสักครู่นี้
dtaaM phuaanM phuutF johpL deungM phaaF khaaoR maaH theeF phaatF baaL yuuL maaM khaatF aayoM thaaF thaangM khaawngR chaaiM chaH raaM thaH matH thaH maaengM kheunF raaoM gapL bpenM khohnM laH khohnM gapL theeF yeuunM ramF haiF yuuL meuuaF sakL khruuF neeH
"Grandfather Puan finished speaking; he then took his loincloth which had worn over his shoulders and tied it around his waist. The demeanor of the old man became more energetic, as if he were a different person from when he stood there crying just a while ago."