ผู้ใช้ของภาษาใดภาษาหนึ่งโดยเฉพาะบรรดาเจ้าของภาษาที่หวังดีกับภาษาของตนเป็นห่วงกับ คุณภาพการใช้ภาษาในสังคม
phuuF chaiH khaawngR phaaM saaR daiM phaaM saaR neungL dooyM chaL phawH banM daaM jaoF khaawngR phaaM saaR theeF wangR deeM gapL phaaM saaR khaawngR dtohnM bpenM huaangL gapL khoonM naH phaapF gaanM chaiH phaaM saaR naiM sangR khohmM
"Native speakers of any particular language are concerned about the quality of that language in society as a whole; this is especially true for those speakers who want nothing but the best for their own language."

บุคคลที่ได้รับเชิญส่วนใหญ่เป็นเจ้าของภาษาอังกฤษ แต่ยังมีการเชิญบุคคลที่ไม่ใช่เจ้าของภาษามากขึ้น ดังเช่น Edward Said (1993), Vilayanur S.. Ramachandran (2003), Daniel Barenboim (2006), Aung San Suu Kyi 2011)
bookL khohnM theeF daiF rapH cheernM suaanL yaiL bpenM jaoF khaawngR phaaM saaR angM gritL dtaaeL yangM meeM gaanM cheernM bookL khohnM theeF maiF chaiF jaoF khaawngR phaaM saaR maakF kheunF dangM chenF
"Most of the people invited with native English speakers, but increasingly some of those who were invited were not native speakers of English, including Edward Sain in 1993, Vilayanur S. Ramachandran in 2003, Daniel Barenboim in 2006, and Aung San Suu Kyi in 2011."

เจ้าของภาษาไทยอาจจะไม่รู้หรือไม่สนใจด้วยซ้ำว่า "ไวยากรณ์" หรือ "หลักเกณฑ์" ซึ่งควบคุมภาษาไทยที่เขาพูดได้ สร้างประโยคได้นั้นเป็นอย่างไร
jaoF khaawngR phaaM saaR thaiM aatL jaL maiF ruuH reuuR maiF sohnR jaiM duayF saamH waaF waiM yaaM gaawnM reuuR lakL gaehnM seungF khuaapF khoomM phaaM saaR thaiM theeF khaoR phuutF daiF saangF bpraL yo:hkL daiF nanH bpenM yaangL raiM
"Native speakers of Thai may either not know or may not be interested in what the “grammar” or “rules [of expression]” which govern the language that they speak and the sentences they create are."

แต่เขาใช้ภาษาไทยได้อย่างเจ้าของภาษา
dtaaeL khaoR chaiH phaaM saaR thaiM daiF yaangL jaoF khaawngR phaaM saaR
"But they can use their Thai language as native speakers [do]."

เมื่อกล่าวว่า "ไวยากรณ์ คือวิชาภาษาว่าด้วยรูปคำและระเบียบในการประกอบรูปคำให้เป็นประโยค" เจ้าของภาษาไทยจึงเพียงแต่เรียนรู้ที่จะใช้รูปคำให้ถูก
meuuaF glaaoL waaF waiM yaaM gaawnM kheuuM wiH chaaM phaaM saaR waaF duayF ruupF khamM laeH raH biiapL naiM gaanM bpraL gaawpL ruupF khamM haiF bpenM bpraL yo:hkL jaoF khaawngR phaaM saaR thaiM jeungM phiiangM dtaaeL riianM ruuH theeF jaL chaiH ruupF khamM haiF thuukL
"When we say that, “Grammar is the study of language which relates to how words are written and how they are organized into sentences,” native speakers merely have to learn how to use words correctly."

แต่การสร้างประโยคนั้นเขารู้แล้วในฐานะเจ้าของภาษา
dtaaeL gaanM saangF bpraL yo:hkL nanH khaoR ruuH laaeoH naiM thaaR naH jaoF khaawngR phaaM saaR
"But as for constructing sentences, they already know how to do [because] they are native speakers."

ฉะนั้น แม้เจ้าของภาษาจะรับรู้ภาษาแม่แล้ว แต่ก็ยังต้องเรียนรู้อีก ๓ เรื่อง
chaL nanH maaeH jaoF khaawngR phaaM saaR jaL rapH ruuH phaaM saaR maaeF laaeoH dtaaeL gaawF yangM dtawngF riianM ruuH eekL saamR reuuangF
"Therefore, even native speakers who already have absorbed their mother tongue, still need to learn three things:."